Alkolün Etkileri

Alkol kullanımının nörolojik komplikasyonlara yol açtığı, hippocrates zamanından bu yana literatüre konu olmuş bir gerçektir. Alkolün, beyin ve çevre sinir sistemi üzerindeki etkilerini araştıran deneysel çalışmalara ilişkin sonuçlar ise 1700`lü yıllardan günümüze dek yazıla gelmiştir. 

Alkolün nörolojik komplikasyonlarının hangi mekanizma ile geliştiği tüm ayrıntıları ile bilinmemekle birlikte genetik ve çevre etmenlerinin alkolizm ile birleşerek bir rol oynadığı görüşü yaygınlık kazanmış durumdadır. Alkol kullanımına bağlı beslenme bozukluğu ve elektrolit dengesizliğinin de nörolojik komplikasyonlarının ortaya çıkmasında etkisi olmakla birlikte, (oranları ile) komplikasyonların gelişme alkol kullanım süresi ve düzeyi arasında da hala açık bir bağlantı kurulamamıştır. Deneysel çalışmalarda alkolün sinir hücresi kılıfı fonsiyonlarında yarattığı değişiklikler gösterilmekte, bu patalojik değişikliklerin düzeyi ile klinik veriler arasında da orantılı bir ilişki olmadığı görülmektedir. Kesin olan bilgi, alkolün beyin kabuğundan iskelet kasına kadar olan herhangi bir düzeyde santral ya da çevresel sinir sistemini etkileyebildiğidir. Bu etkilenim akut ya da kronik alkol kullanımı ya da alkol yoksunluğu durumunda değişik klinik gösterilerle karşımıza çıkmaktadır: 

Akut alkol intoksikasyonu: Alkolik olan ve olmayan kişilerde belirtilerin ortaya çıkışını sağlayan kan konsantrasyonu değişiklik göstermekle birlikte klinik gösteriler her iki grupta da aynıdır. Erken bulgular öfori, mood değişiklikleri, sosyal orientasyon un ortadan kalkması ılımlı dengesizlik, nistagmus, konuşmada peltekleşme, kızarıklık, çarpıntı ve göz bebeklerinin genişlemesidir. Alkolün kan düzeyinin yükselmesi ile santral sinir sistemi depresyonu, koma, refleks kaybı, solunum yüzeyelleşmesi ve tansiyon düşmesi gelişir. 

Alkol yoksunluğu belirtileri: 
Kronik alkol kullanımının süresi ve düzeyi ile ilişkili olarak sıvı alkol alınımını izleyen saatler ve günler içinde huzursuzluk, titreme, çarpıntı, kızarıklık, refleks artışı epilepsi nöbetleri, delirium hali gelişebilir. 

Kronik alkol kullanımında karşımıza çıkan SSS komplikaryonları: 

Kronik alkol kullanımında gelişen sss komplikasyonlarında patalojik bulgular sinir hücresi kaybı, hücre kılıfında boğulma, meninkslerde kalınlaşma ve opaklaşma, hidrosefari ile karakterizedir. SSS`nin hangi bölgesinde yoğun ise klinik bulgular o bölgenin fonksiyon kaybı olarak karşımıza çıkar. Alkol almanın sonlandırılması, vitamin b1 desteği, elektrolit bozuklukların giderilmesi klinik ilerlemeyi durduran ve bazen de iyileşmeyi sağlayan yöntemlerdir. 

Alkolik nöropati: 

Alkolün nörolojik komplikasyonları içinde en çok karşımıza çıkanıdır. Kol ve bacaklarda güçsüzlük, ağrı, nahoş hisler, kas krampları, uyuma ve yürümede dengesizlik, yanma hissi ile kendini gösterir. Alkol kullanımının kesilmesi ve vitamin desteği ile yakınmalarının ilerlemesi durdurulur, seyrek olarakta düzelme görülebilir. 

Alkolik nekrotizan myopati: Ağır alkol kullanımını izleyen 1-2 gün içinde gelişebilen ağrılı, asimetrik ya da fokal tutulum gösteren kas zaafı ile karakterizedir. Kalp ve böbrek fonksiyonlarında da bozukluklara yol açabileceğinden acil tedavi gerektirir.
Kronik myopati: Alkolik kişilerde haftalar, aylar içinde gelişebilen her iki bacak kaslarında zaaf ile seyreden bir klinik tablodur. Alkol kullanımına son verilebilmesi ve diyetin düzenlenmesi ile aylar içinde bir düzelme sağlanabilir.

Alkol-inme ilişkisi: Hem akut alkol infeksikaryonunun hem de kronik alkol kullanımının inme riskini artırdığı bilinmektedir. Fizyoterapatolojik makenizmalar net açıklanamamış olmakla birlikte hipertansiyon, kardiyolojik aritmiler, kardiyomyopati, sigara kullanımı, trombositoz ve hiperkoagülabiliteye yol açarak inme riskini arttırdığı varsayılmaktadır.
Kaynak: Amerikan Hastanesi web sitesi (www.amerikanhastanesi.org.tr)