Çocuk Yetiştirme Önerileri Veren Yazıları Nasıl Okumalı?

Çocuk yetiştirme yöntemlerini konu alan yazılar ebeveynleri çileden çıkarıyor bazen. Neyin doğru neyin yanlış olduğunu anlatan, şöyle yap böyle yapma diyen, öğütler veren, anne babaları suçlu hissettiren, hep yanlış yapılıyormuş hissi veren yazılar… Ebeveynlerin kafası iyice karışıyor. Bu yazıları okurken temel olduğunu düşündüğüm bir kaç noktayı paylaşmak istiyorum.

Ebeveyn olmak.    

Anne babalar doğru olanı yapma içgüdüsü ile hareket ederler. İyi niyetle ve elden geldiğince çocuğu fedakarca büyütürler. Bunun yanında kaçınılmaz olarak yaşanan suçluluk ve çifte değerlilik anne babalığın kendine özgü zorlayıcı yönleridir. Yani anne baba kızar da sever de… Sürekli yanlış mı yapıyorum tedirginliği ile yaşamak anne babanın doğallığını, yok eder.

Anne baba; gücü, güveni, sezgisi, sağduyusu ile hareket eder. Bu özellikler onları duyarlı hale getirir. İşler yolunda gitmiyorsa eğer bunu sezinlerler. Burada önemli olan karşılaşılan sorunlarla ilgili bireysel yardımı almaktır. Çünkü her aile, her sorun, oluştuğu ortamda biriciktir, o ortama özgüdür. Sorunu ve ne yaptığınızı anlamaya çalışmak daha iyi olacaktır.

Öneri yerine bilgi.

Kendine özgü bir ortamda oluşan bir davranışa karşı nasıl yaklaşılacağının anlatılması oldukça zor bir meseledir. Anlatılabilse bile bir başka durumda tekrar sorma ihtiyacı doğacaktır. Her bir zorluk karşısında kitaba başvurmak anne babanın doğallığını zedeler.

Öneriler bazı anne babalara iyi ve yeterli gelebilir. Ama bazılarının kafasını karıştırır. Ne doğru ne yanlış karar veremezler ve harekete geçebilme becerilerini kaybederler. Böyle bir durumda anne baba  kolayca kendini yetersiz hisseder.

Burada her bir sorun karşısında ne yapılacağının öğrenilmeye çalışılması yerine çocuğun ruhsal gelişimi hakkında bilgi edinmek önemlidir. Duygu, düşünce ve davranışla ilgili konularda genel ve doğru bir yaklaşımı benimsemek iyi bir yoldur.

Çocuktan beklenti.

Çocuktan hiç sorun çıkarmamasını istemek, ne söyleniyorsa hiç itiraz etmeden onu yapmasını beklemek çocukluğun doğasına aykırıdır. Çocuktan kuzu kuzu oturması, koşmaması, bağırmaması, ortalığı dağıtmaması, dolapları karıştırmaması, meraklı olmaması kısacası sorun çıkarmaması isteniyorsa eğer bu işte bir tuhaflık vardır.

Genel uyarı.

Öneriler sunan yazıları okuyarak ebeveynin ya da çocuğun büyük sorunlarının üstesinden gelinemez. Ayrıca psikolojik bilgi ve doğruları bazı koşullarda duruma özgü olarak uyarlamak gerekebilir.

Duygu düşünce ve davranışları anlamalıyız.

Anne babalık en temel olarak içgüdüseldir. Bunun yanında kendi anne babamızdan öğrendiklerimiz, içselleştirdiklerimiz vardır. Bunların bir kısmı bilinçli bir kısmı bilinçdışıdır. Bir de bilgi edinerek öğreniriz anne baba olmayı.

Bazı anne babalar çocuklarını yetiştirirken ne yapması gerektiğini bilmelerine rağmen yapamazlar. Burada bilgi yeterli olmaz çünkü anne ya da babayı doğru yapmaktan alıkoyan  duygu ve düşünceyi anlamak gerekir.

Anne babalar makine değillerdir. Çocuğun ruhsal dünyasının anlaşılmasının zorunluluğu kadar anne babanın da ruhsal dünyası kelimelere dökülmelidir. Her şey bir geçmişe sahiptir, daha önce yaşananları görmezden gelemeyiz.

Geçmişin eşliğinde bugünü ve yarını düzenlemek ve yoğun anne babalık duygularının üstesinden gelmek kolay değildir.

Nilgün SARI

Uzman Psikolojik Danışman