Dağcı Steve House MS Hastalarına Yol Gösterdi

Fulya Çetin

Dünyadaki en iyi dağcılardan biri, bir dağ rehberi, dağcılıkla ilgili 3 kitabın yazarı… Steve House… 18 yaşında Slovenya dağlarına giderek kış tırmanışları ile dağcılık sporunu keşfeden Steve House, bugüne kadar kaya, kar, buzul özellikli birçok zirveye tırmandı.

Bir tırmanış sırasında yaşadığı kaza ile 25 metreden düşerek kaburga ve pelvisi kırılan, akciğeri zarar gören House; tam bir yıl sonra yeniden doğdum diyerek Himalaya dağlarına tırmanmak için doğru yola çıktı. Steve House, kaza sonucu yeniden varoluş hikayesini anlatmak ve MS hastalarına örnek olmak için bu yıl 4.’sü K.K.T.C’de düzenlenen Istanbul MS Days 2017 zirvesine konuk oldu.

ABD’nin Colorado eyaletinde yaşayan ve şu an 47 yaşında olan Steve House dağcılığın tıpkı cerrahlık gibi hatayı affetmediğini söyleyerek, iyileşme yolculuğunda fiziksel ve psikolojik olarak nasıl ayakta kaldığını MS hastaları için anlattı:

İYİ DAĞCI OLABİLMEK İYİ BİR ODAKLANMA GEREKTİRİR

Dağcılık benim için vazgeçilmez bir tutku. Hayatım boyunca profesyonel bir dağcı ve dağ rehberi olarak, en tehlikeli dağlarda en zor rotalara tırmandım. En iyi dağcı olabilmek için sınırları zorlamanız ve hep en zor yolu seçmeniz gerekir. Dağcılıkta iki yol vardır. Biri normal ikincisi ise zor olandır. Ben hep zor olan yolları seçtim. Başarısız olduğum denemeler de oldu ama asla yılmadım. Hep yeniden denedim. Her başarısızlığımdan yeni bir şeyler öğrendim, kendime bir şeyler kattım. Bir dağ tırmanışı için 6 başarısız deneme yaptım; ama vazgeçmedim ve 7. denemede başardım. Bu tür durumlarda içimizdeki başarısızlık korkusunu atmalı, panik olmamalı, riskleri bilmeli, kabullenmeli ve her zaman denemeye devam etmeliyiz. Böylelikle kendi kapasitemizi daha çok geliştirebilir, her şeye daha iyi odaklanabiliriz.

KAZA SONRASI YENİDEN DOĞDUM HİKAYEME DEVAM ETTİM

Bir tırmanış sırasında küçük bir dikkatsizlik 25 metreden düşmeme sebep oldu. Yanımda olan dağcı bir arkadaşımın helikopter yardımı istemesiyle kurtulabildim. Helikopteri beklerden tam 2 saat boyunca düşündüğüm iki şey oldu. Birincisi bu kadar başarılara imza atmıştım; ama öğrendiğim şeyleri kim biliyordu? O an ölseydim, bunları kimseye aktarmamıştım ve bu bilgilerin ne anlamı vardı? O güne kadar her şeyi niye kendime sakladığıma bir anlam verememiştim. Eğer iyileşirsem bu bilgileri yeni dağcılara yol gösterici olarak anlatmaya, onları eğitmeye kararlıydı. Helikopteri beklerken düşündüğüm ikinci şey ise; yalnızdım. Obsesif bir şekilde yıllardır sadece tırmanışları düşünmüştüm. Oysaki eski bir dağcı şöyle der: Dağın ötesinde ne var ki insandan başka… Bundan 1-2 yıl sonra da Eva ile aile kurmaya karar verdik, evlendik ve daha sonra da oğlumuz dünyaya geldi. Kaza sonrası kendi dünyamda bazı konularda aydınlanmalarım oldu. Kırık kaburgalarıma, yaralanmış akciğerime rağmen yılmadım. İyileşmeye odaklandım. Çok kötü günlerim de oldu; ama bırakmadım. Yoğun fizik tedavi süreçleri sonrasında bir yıl sonra başka bir rota için yola bile koyuldum.

BU HASTALIKTA TÜM ENGELLERİ BİR DAĞCI GİBİ AŞIN

Görüyorum ki birçok MS hastası var bu hastalık zor bir süreç. MS’li kişilere tavsiyem kendilerini bir dağcı gibi hissetmeleri ve asla rotalarından vazgeçmemeleridir. Öncelikle üzülmek yerine hastalıkla yaşamayı kabullenin ve daha iyi olabilmek için mücadele edin. Önünüze engeller çıkabilir; ama bir dağcı gibi o zorlu engelleri aşın. Fiziksel dayanıklılığınız bu süreçte tam olmalı. Bunun için doktorların tavsiyelerini yerine getirin. Yine bir dağcı gibi riskleri bilin, tanıyın, sonuca konsantre olun. Hedefinize, mükemmeliyete odaklanın. Benim odaklamayı öğrendiğim an, başardığım andı. Bunu siz de başarabilirsiniz.