Organ Bağışına Neden Bu Kadar Duyarsızız?

Neden konuşmuyoruz?

Neden başımıza hiç gelmeyecekmiş gibi duyarsız, umursamaz davranıyoruz?

Neden görmezden geliyoruz?

İlla bir şeyler yapmak, üzerine düşünmek için kendimizin ya da bir yakınımızın başına gelmesi mi gerekiyor?

Hayata tutunmak için organ beklemenin ne kadar sancılı ve endişeli bir süreç olduğunu deneyimlemez mi lazım?

Türkiye’de 26 bin hasta yaşamda kalabilmek için organ bağışı bekliyor. Uygun kalp, böbrek, karaciğer bulunamadığı için organ nakli bekleme listesindeki bu hastaların maalesef ki binlercesi yaşamını yitiyor.

Dünyada da 100 binden fazla kişi organ nakli için uygun verici beklerken hayatını kaybediyor.

Organ  yetmezliğine, organ bağışının önemine karşı duyarsızca yaşarken, günün birinde bizim ya da bir yakınımızın böylesine bir sağlık problemiyle tanışacağını aklımızın ucuna bile getirmiyoruz.

Oysa, hipertansiyon ve diyabet gibi toplumumuzda oldukça yaygın iki hastalık, ihmal edildiği, önemsenmediği takdirde böbrek yetmezliğine yol açabiliyor. Hepatit B ve Hepatit C ise karaciğer yetmezliğine dönüşüp, karaciğer nakli gereksinimi doğurabiliyor. Geçirilen gribal bir enfeksiyon kalp kaslarını etkileyerek kalp yetmezliği nedeni olabiliyor. Doğum, kalp krizleri veya kemoterapiler sonrasında da kalp yetmezliği gelişebilme riski var.  Yani kendi dünyamıza uzak gördüğümüz bu sorun aslında çok yakınımızda.

ORGANLARINI BAĞIŞLAMAK İSTER MİSİN?

Duyarsız kalmayalım. Bu hafta sonu arkadaşlarınızla ya da ailenizle buluştuğunuz sofrada organ bağışı üzerine bir konuşma başlatın. “Organlarını bağışlamak ister misin?” diye sorun onlara. Herkes kendi görüşünü, nedenlerini söylesin. Konuşmak, gündeme getirmek, bu konuda bir şeyler yapabilmenin ilk adımıdır.

Türkiye’de 2015 yılında beyin ölümü gerçekleşen bin 969 kişiden sadece 472’sinin ailesi organ bağışını kabul etmiş. Aynı yıl organ bulunamaması nedeniyle bekleme listesindekiyken yaşamını kaybeden kişi sayısı ise  2 bin.  Beyin ölümü geliştiğinde organ bağışlama oranında Avrupa ülkelerinin  çok gerisindeyiz. İspanya’da bir milyon kişide 34, İtalya’da 21, Almanya’da 13 olan bu oran, Türkiye’de ise 6. Organ bağışı üzerine bir konuşma başlatmak için daha ne kadar bekleyeceksiniz?

Esra Kazancıbaşı Öztekin

sagligimicin@gmail.com

Not: Bu yazı 4 Kasım 2018 tarihinde Yenibirlik Gazetesinde yayımlandı.